Ayşe Kulin

Kapağından ve adından tahmin etmiştim konusunu Gizli Anların Yolcusu romanının. Ama beni bu kadar sarsacagını farkedememiştim. Zaten ne zaman Ayşe Kulin romanı okusam bir süre kendime gelemiyorum.

Toplamda 6 saatte bitti 427 sayfalık roman.. Çünkü okumaya başladığım andan itibaren elimden bırakamadım. Hani derler ya sonunu bile bile, olamayacak bir duaya amin der ya insan işte öyle bir histi bendeki de… Sonunu bilme nedenim önyargılar değil yanlış anlaşılmasın, romanın başında sonunu söylüyor ve aslında hikaye o ana nasıl geldiğini anlatıyor İlhami ile Bora’nın…

Ayşe Kulin’in Bir Gün kitabını beğendiğimi söyleyemeyeceğim. Konuların çarpıtılarak anlatılması haksız durumlara nedensiz bir haklılık kazandırıyor.

Ayşe Kulin Bir Gün kitabında doğu ve batı arasındaki uçurumları yorumlamış. Doğudaki kadınların töreye göre yaşamaları, kuma ile yaşamaları, eğitimsiz olmaları, ailelerinin okumalarına izin vermemesi gibi durumlar anlatılırken, batı kadının ise kendi kararlarını verebilmeleri, seçim yapabilmeleri, eğitim alarak kendi ayakları üzerinde durmalarının karşılaştırması yapılmış.

Düşünün ki sadece dini inançlarınız yüzünden baskı ve işkence içinde yaşıyor ve her nefes aldığınız an korkuyorsunuz… Düşünün ki inancınız yüzünden damgalanıyor ve farklı inanca sahip insanlar tarafından tehdit ediliyorsunuz… Ve düşünün ki bir sabah uyanıyor ve doğduğunuz ülkeden, evinizden, arkadaşlarınızdan, işinizden ayrılmak zorunda kalıyorsunuz… Kanadı kırık kuşlar gibi….

Uzun süredir kitap yorumu yazamıyorum maalesef… Koşuşturmacalar arasında maalesef zaman ayıramadım :( Ama bu  durum kitap okumadığım anlamına gelmiyor :)

Ayşe Kulin’i lise yıllarımda okurdum, neden sonrasında okumayı bıraktım hiç bilmiyorum. Ayşe Kulin’e geri dönüşümün adı “Tutsak Güneş”… Beni o kadar etkiledi ki kitap kendimi resmen sayfalarda kaybettim. Günümüz zamanını ve insanların (daha çok kadınların) korkularını ve kaybettikleri hakları düşününce sanki anlatılanlar bir romanda geçmiyor da gerçek hayatı anlatıyor gibi geldi.